خاطرات من

تظاهر به بی تفاوتی...تظاهر به شادی...

تظاهر به بی خیالی...

به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست...

اما...

چه سخت می کاهد از جانم این نمایش !

نمایشی که یک روز عاشقم بود اما

حالا کنارم هست با دیگران

هروز که به مسجد میروم انگار که نه انگار

روزی با هم رفیق بودیم نه انگار روزی با هم

او بی طرف یک جا من نگاه هم به او اما

تا آخرین لحظه نگاهی نکرد به ما

می بینی رفیق ...
چقدر ساده ...
همین که ... 
پای ِ " نون " وسط می آد ...
دوستت دارم ...
میشه ...
دوستت " ن " دارم ...

پ.ن : این روزا حالم خیلی خوبه! نه دلتنگی ! نه غم ،نه غصه!! فقط حس انتقامم روز به روز داره قویتر میشه!

کیا جان تولد مبارک